بهترین مکان ها برای کمپینگ در ایران

بهترین مکان ها برای کمپینگ در ایران

1402/05/18 -




توضیحات

برای عوض‌کردن حال و هوای یک شخص، چه چیزی بهتر از یک سفرِ کمپینگ به طبیعتی‌ست که همه اینقدر خواهان آن هستند. سفرهای کمپینگ در ایران، به همان اندازه که ممکن است فرح‌بخش و احیاکننده به نظر برسند، مناسب همه نیستند و هرکسی که یک کوله‌پشتی Osprey Ariel می‌خرد و آن را با لوازم ضروری کمپینگ پر می‌کند قرار نیست بهترین اوقات زندگی‌اش را سپری کند؛ یک گام اشتباه یا اطلاعات جغرافیایی‌ای که اندکی بد تفسیر شوند، می‌توانند به چنین پیشامدهایی منجر شوند: یک خرس که خرناس‌کشان در جنگلِ بی‌انتهای شمال دنبال یک سیاحت‌گر یا یک کَمپِر کند یا یک کوه‌نورد درحالی که از یک چشمه‌ی کم‌عمق آب می‌نوشد خود را دربرابر یک گرگ کوهی قهوه‌ای ببیند که با کنجکاوی از بالا به آن‌ها نگاه می‌کند و با خودش فکر می‌کند که این‌ها چه صبحانه‌ی آبداری برای من و تمام گله‌ام می‌شوند. به همین دلیل و برای اینکه کارتان به یک تجربه‌ی نزدیک به مرگ نینجامد، لیستی از بهترین مکان‌ها برای کمپ‌زدن در ایران گردآوری کرده‌ایم که بسیار پرطرفدار، همگانی و مورد تأیید هستند و برای گردشگران ماجراجویی که دوست دارند در فضاهای باز وقت بگذرانند، خطری به حساب نمی‌آیند.

کمپینگ در ایران آزاد، قانونی و به‌طور استثنایی‌ای سرگرم‌کننده است، به‌خصوص برای گردشگران چشم‌آبی و مو بلوند در ایران که بهترین خدمات و مهمان‌نوازی ایرانی را دریافت می‌کنند.

شمال

شمال

وقتی تعطیلات آخر هفته‌ی ایرانی (پنج‌شنبه و جمعه) نزدیک می‌شوند هیجان و شور و شوق ایرانی‌های جوان‌تر را در فضا احساس می‌کنید. وقت آن رسیده است که موتور ماشین‌های خود را روشن کنند و به سمت شمال بروند، و منظور واقعی ما از شمال؛ محل‌های جنگلیِ کمپینگ نزدیک به دهکده‌های شگفت‌انگیز در اعماق جنگل‌های انبوه دماوند یا در پارک‌های ملی و خطوط ساحلی استان‌های گلستان، مازندران و گیلان است. تک‌خالِ جاده‌های ایران، جاده‌ی چالوس را که باعث و بانی اکثر این سفرهای کمپینگ نیز هست، نباید از یاد ببریم.

1. اکو کمپ دماوند

اکو کمپ دماوند

در شمال شرقیِ تنها کوه آتشفشانی در خاورمیانه، کوه دماوند، یکی از بهترین مکان‌ها کمپ‌زنی در ایران و یک از مجهزترین مجموعه‌های کوه‌گردی یعنی اکو کمپ دماوند قرار دارد. این محوطه تمام خدمات و امکانات رفاهی ضروریِ مورد نیاز برای یک صعود موفقیت‌آمیز به قله را فراهم می‌کند. در این سمت، بالارفتن از این آتشفشان مخروطی‎شکلِ 5.619 متری، معمولاً با رانندگی کوهنوردان و کمپرها تا کمپ اصلیِ مجموعه در روستای ناندل آغاز می‌شود و در ارتفاع 2300 متری؛ جایی که در آن غذاهای لذیذ و هرآنچه نیاز داشته باشند را دریافت می‌کنند، مستقر می‌شوند. از این محدوده، زیبایی باشکوه کوهستان و زمین‌های زیر پای آن کم‌کم خود را نشان می‌دهند. در ارتفاع 4500 متری، کوهنوردان با دومین کمپ مواجه می‌شوند؛ کمپی پیشرفته برای یک خواب خوب شبانه و ذخیره‌ی مجدد انرژی. اشخاص خارجیِ بسیاری خدمات ارائه‌شده به آن‌ها در هر دو کمپ را فوق‌العاده سطح بالا توصیف می‌کنند و اظهار می‌کنند که صعود به کوه دماوند به لطف تیم اکو کمپ بسیار راحت‌تر بوده است، تیمی که از مسیر خود خارج می‌شدند تا به‌طور حرفه‌ای به کوهنوردان و حتی به افرادی که در پیشروی مشکل داشتند، کمک کنند.

2. دشت‌های آزو، بهشت زیر پای دماوند


دشت های آزو

بر کوهپایه‌های دماوند، علفزارهای انبوه دشت‌های آزو چشم‌انتظارِ افرادی هستند که می‌خواهند از زندگی پرمشغله‌ی تهران دور شوند و یک یا دو شب را در یک دشت بهشتی و سرسبز با منظره‌ای بی‌نظیر از کوهِ پوشیده از برف دماوند سر کنند. نمای 360 درجه‌ی منطقه به کمپرهای کسل و خسته‌ای که از تهران و سایر مناطق می‌آیند، بلافاصله حالتی از خاموشی و سکوت القا می‌کند و وقفه‌ای در افکار آن‌ها می‌اندازد. خوشبختانه، وسوسه‌های دشت آزو به اینجا ختم نمی‌شود. توقف بر روی کوهپایه‌های دماوند و در چمن‌زارهای سبزِ مخملی‌ای که با گل‌های رنگارنگ ساقه‌کوتاه نقطه‌چین شده‌اند، حس غرور را نه‌تنها در وجود کمپرهای ایرانی و مهمانان بلکه در وجود هر کس که آرزو دارد در زیبای طبیعی واقعی ایران غرق شود، می‌دمد.

مناظر اطراف یک سورپرایز دیگر را نیز در خود پنهان می‌کنند. یک روستای کوچک در میان دو دره با شیب ملایم با پشت‌بام‌های چند رنگ که باعث می‌شود فکر کنید که یک بچه‎ی بازیگوش شیطنت کرده و در دفتر نقاشی خود آجرها و کاشی‌ها را به رنگ‌های زرد، نارنجی و رنگ‌های شاد دیگر نقاشی کرده است. روستاییان بی‌همتای دوست‌داشتنی و محجوب با لبخندی به استقبال مسافران می‌روند و آن‌ها بدون رودربایستی و با گشاده‌رویی به خانه‌هایشان دعوت می‌کنند و کاری می‌کنند که هر کس احساس کند در خانه‌ی خودش است. به همین دلیل دشت آزو یکی از بهترین مکان‌ها برای کمپینگ در ایران است. افراد بسیاری از تهران بیش از دو ساعت رانندگی می‌کنند تا یک بار دیگر در این علفزار غیرزمینی، خود را با طبیعت پیوند دهند.

3. روستای ماسوله


روستای ماسوله

ماسوله به هیچ کَمپر و گردشگر طبیعت‌دوستی نیاز ندارد تا به آن لقبِ یکی از خیره‌کننده‌ترین روستاها در ایران را بدهد، بلکه خودش به تنهایی می‌تواند این کار را انجام دهد. روستای ماسوله با معماری باستانی پارسی خود شبیه به روستای اورامان در کردستان _ خانه‌هایی که در سراشیبی یک کوه بر روی یکدیگر ساخته شده‌اند و جنگل سرسبز وسیعی که تقریباً بی‌اجازه وارد خانه‌های روستاییان شده است _ برای گردشگران به مانند بهشتی بی‌همتاست. آنچه این روستای دلربا را در نظر مسافران حتی از این هم تأثیرگذارتر می‌کند، پارک جنگلی وسیعی‌ست که در دامنه‌ی کوه قرار دارد و محل‌های مناسبی برای چادرزنی فراهم می‌کند و آن منطقه را به یکی از بهترین مکان‌ها برای کمپینگ در ایران تبدیل می‌کند.

با این وجود، کمپ زدن در داخل روستا اکیداً ممنوع است، برای اینکه روستاییان بتوانند هنگامی که گردشگران روستا را تخلیه می‌کنند، لحظات نادری از آرامش و سکوت داشته باشند. از آنجایی که در پارک جنگلی واقع شده است، این مکان به تمام کمپرها اجازه می‌دهد تا از نزدیک شاهد زندگی گیاهان و جانوران جنگل‌های شمالی ایران باشند و بالاوپایین‌های منظره‌ی روستای ماسوله را که شب‌هنگام پوشیده از لامپ‌های چراغ می‌شود، از نزدیک ببینند.

در این مناطق هیچ چیز غیرممکن نیست. در حالی که آرامش جنگلِ مجاور انسان را حیرت‌زده می‌کند، ابرهای مه‌آلود به سمت قسمت‌های پایینی پارکِ جنگلی شناور می‌شوند و درختان و روستا را با طیفی از سایه می‌پوشانند. این‌ها فقط بعضی از اثرات جانبی کمپ‌زدن در پایین‌دستِ روستای ماسوله؛ یعنی یکی از بهترین محل‌ها برای کمپینگ در ایران و شمال است.

4. پارک ملی گلستان

پارک ملی گلستان

محدوده‌ی جغرافیایی پارک ملی ایران از مرکز استان گلستان آغاز می‌شود و در شرقی‌ترین بخش‌های استان، جایی که با استان خراسان شمالی هم‌مرز می‌شود، به پایان می‌رسد و این منطقه را به‌عنوان وسیع‌ترین پارک ملی ایران و خانه‌ی هزاران گونه‌ی حیات‌وحش مشخص می‌کند.

بخش‌های کمپینگ ساخته شده به دست دولت، نقطه‌ی عطفی در بهبود اوضاع برای دوست‌داران حیات‌وحش شناخته می‌شود تا بتوانند حیات‌وحش را در این بخش از کشور تجربه کنند و گاهی نیز تجربه‌های کمپینگ نسبتاً خطرناکی داشته باشند.

کردستان و لرستان

بخش‌های غربی ایران همیشه قربانی شمال شده‌اند و در سال‌های اخیر کمتر مورد علاقه‌ی مسافران داخلی یا خارجی بوده‌اند. قبایل چادرنشین، مناظر دست‌نخورده، روستاهایی با شیب‌های تند، دریاچه‌های طبیعی، کوه‌پایه‌های سرسبز و پرپشتِ رشته‌کوه زاگرس، و البته تاریخچه‌ی جذاب و پیچیده‌ی نخستین قبایلی که به این بخش‌ها مهاجرت کردند _ مانند قرون وسطایی‌ها _ استان‌های کردستان و لرستان را به مکانی ایده‌آل برای کمپرها و به بعضی از بهترین مکان‌ها برای کمپینگ در ایران تبدیل کرده‌اند.

1. روستای اورامان

روستای اورمان

منظره‌ی حیاط‌هایی که بر روی پشت‌بام خانه‌ای دیگر ساخته شده باشند‌ چیزی نیست که هر کس به‌طور معمول با آن مواجه شود، حتی اگر جزو جهانگردان مشهوری باشد که در سفری چندساله به دور از خانه به سر می‌برند و خیال می‌کنند که دیگر همه‌چیز را دیده‌اند. خوشبختانه، یک کمپر در ایران مقید است تا خود شخصاً شاهد چنین چیزی باشد؛ یعنی همان سبک زندگیِ عادی ساکنین روستای اورامان. این روستای دیدنی که سال‌ها پیش بر روی سراشیبی کوه‌های زاگرس ساخته شده است، یک نمونه‌ی درجه یک از چیزهایی‌ست که استان کردستان ارائه می‌کند.

می‌توانید در نزدیکی این روستای منحصربه‌فرد کمپی برپا کنید تا از سرسبزی‌های دست‌نخورده‌ای که منطقه را پوشانده‌اند، تمام و کمال لذت ببرید. همچنین می‌توانید شب را با یک فنجان چای داغ سنتی ایرانی سر کنید و با آسودگی در زیر گنبد آسمان شب دراز بکشید. هنگام صبح می‌توانید کوله‌بار خود را ببندید و به روستا، جایی که اقلیت مردم کُرد در آن ساکن هستند، بروید. سفر آن‌ها به این روستا به شما کمک خواهد کرد که درک بهتر اما متفاوتی از زندگی در ایران به لحاظ رفتارهای اجتماعی، مواضع سیاسی، جلوه‌های معماری و باورهای مذهبی داشته باشید.

2. دریاچه‌ی گهر (لرستان)

دریاچه گهر

پس از چند ساعت راهپیمایی و گشت‌زنیِ خسته‌کننده در جاده‌های کوهستانی پرشیب و پرپیچ‌وخم با پس‌زمینه‌ی گاهاً برفیِ قله‌های زاگرس که در انتهای یک مسیر جلوی چشمان شما به بالا می‌خزند، سراشیبی کندی که به ساحل دریاچه‌ی گهر و سطح الماس‌نشان آن می‌رسد سختی‌هایی که تا چند لحظه قبل تحمل کرده‌اید را از تن شما دور می‌کند.

گهر در مجاورت سلسله جبال اشترانکوه، در رشته‌کوه زاگرس در استان لرستان واقع شده است. این منطقه 2360 متر بالاتر از سطح دریا قرار دارد و 1700 متر درازا و 500 متر پهنا دارد. حداکثر عمق دریاچه 28 متر است. این منطقه یکی از معدود مناطق ایران است که اخیراً به‌خوبی تحت حفاظت بوده، بنابراین محیط زیست و پوشش گیاهی آن تقریباً بکر و دست‌نخورده به نظر می‌رسد.

اردبیل

چه کسی می‌گوید استان‌های شمال شرقی ایران فقط در سرماهای طاقت‌فرسا خلاصه می‌شوند و اینکه ترک‌های ایران با گویش آذری صحبت می‌کنند و این چیزی‌ست که یک فارس هیچ‌وقت نمی‌تواند امیدوار باشد آن را به خودی خود بفهمد؟ در این بخش‌ها، حیات‌وحش و شگفتی‌های طبیعت رقبای یکدیگرند و شهرهای چشم‌گیرِ ساخته‌ی دست بشر مانند تبریز یا اردبیل، خود را محک می‌زنند تا بیشتر مسافران را به خود جلب کنند.

1. اکو کمپ دُرنا

 

اگر به کمپینگ علاقه دارید و می‌توانید با امکانات رفاهیِ محدودِ یک اردوگاه بر روی دامنه‌های جادویی کوه سبلان در اردبیل کنار بیایید، پس قطعاً برای تجربه‌ی فرصتی که فقط یک بار درب خانه‌ی شما را می‌زند، آماده هستید. اینجا در اکو کمپ دُرنا، هیچ چیز دور از دسترس نیست؛ فرصت کشف آیین و رسوم ایل شهسوان، بازدید از طبیعت دست‌نخورده و زندگی سبزِ دورتادور کوه و یک شام خوش‌طعم روستایی. همچنین می‌توانید ابهت و شکوه محوطه‌ها و فضاهای آزاد اردبیل را مستقیماً و بی‌واسطه احساس کنید. محصولات لبنیاتیِ سنتی‌ای که در منطقه‌ی روستایی تولید می‌شوند _ مانند کره‌، پنیر، نان، عسل، شیر تازه و سرشیر خانگی _ میز صبحانه را در کمپ دُرنا تزئین می‌کنند. اینجا بهترین مکان برای پیوند دوباره با طبیعت و از خود بی‌خودشدن در زیبایی‌هایی‌ست که برای بسیاری از مردم، حتی مردم محلی ناشناخته‌اند.

اکو کمپ عشایری دُرنا، در دامنه‌های جادویی سبلان و در منطقه‌ای به مساحت 5 هزار هکتار با ترکیبی از معماری سنتی و مُدرن و با استفاده ازمصالح محلی و سنگی‌ای که از تاریخ و فرهنگ ترک‌های آذربایجان و عشایر شهسوان الهام گرفته، به گونه‌ای طراحی و ساخته شده است که از آسیب‌رساندن به محیط زیست و و تنوع زیستی آن ناحیه جلوگیری شود.

در این کمپ 3 نوع اتاق وجود دارد. یک اتاقِ معمول شامل دو اتاق مناسب برای دو نفر با یک توالت ایرانی است. تمام تخت‌ها یک‌نفره هستند.

مشکین شهر در نزدیکی کوه سبلان، 839 کیلومتر تا تهران فاصله دارد بنابراین از آب و هوای معتدلی برخوردار است. چشم‌انداز چشم‌گیرِ قله‌ی کوه سبلان را می‌توان از جنوب شهر دید. قدمت شهر به قرون ابتداییِ فتوحات اسلامی بر می‌گردد، اما در دوران صفویه حتی بیشتر شکوفا شد و امروزه نیز به‌عنوان یکی از بهترین مکان‌ها برای کمپینگ در ایران درحال رشد و شکوفایی‌ست.

اصفهان

ایران کشوری‌ست متشکل از حیات وحش پیچیده، مناظر جغرافیایی گوناگون و کوهستان‌ها و صحراهایی که از گوشه‌ای به گوشه‌ی دیگر امتداد یافته و یکدیگر را در نقاط مختلفی قطع می‌کنند و یک پدیده‌ی طبیعی شگفت‌انگیز و باورنکردنی و مکان‌های سورئال خیره‌کننده خلق می‌کنند که تنها در برابر کسانی پدیدار می‌شود که حقیقتاً چشمان خود را باز می‌کنند و آن‌ها را می‌جویند. بعضی از این مکان‌ها را می‌توان در استان تاریخی اصفهان یافت.

1. کویر ورزنه

کویر ورزنه

کویر ورزنه فقط 10 دقیقه تا شهر ورزنه در قلب استان اصفهان فاصله دارد. هنگام کمپ‌زدن در این صحرا (کویرِ) غیرمسکونی در مرکز ایران هیچ‌کس احساس خطر نمی‌کند. در ورزنه کویر هرقدر تعداد افرادی که با آن‌ها سفر می‌کنید کمتر باشد، تجربه‌ی شما بهتر خواهد بود. این شگفتیِ دیدنی در قلب کویر که بیش‌تر از هر مکان دیگری از آن عکاسی شده است، چشم‌اندازهای باورنکردنی‌ای از غروب خورشید به ماجراجویان هدیه می‌دهد. تپه‌های شنی مقاومت‌ناپذیر، سکوت ابدی زمین‌های برجسته و صداهای متغییری که تصویر کویر را تیره و تار می‌کنند، در نظر هر کسی که به صحراهای ایرانی علاقه دارد، ویژگی‌هایی هستند که می‌توان برای آن‌ها جان خود را فدا کرد.

بعضی از مکان‌های دیگر در نزدیکی ورزنه کویر برای شما:

  1. می‌توانید یک از سنتی‌ترین و ابتدایی‌ترین روش‌ها برای گرفتن آب را ببینید. این روش به کمک یک گاو عظیم الجثه که حرکت می‌کند و چرخ چاه را می‌کشد عملی می‌شود، اما تا وقتی که پیرمردی که می‌شناسدش آواز نخواند، شروع به حرکت نمی‌کند.
  2. اینجا مکانی‌ست برای آسیاب‌کردن گندم. برای انجام این کار، یک شتر که بسیار کند راه می‌رود سنگ روی آسیاب را حرکت می‌دهد و آرد تولید می‌کند.
  3. کاربافی یک صنعت نساجی سنتی مرسوم در ورزنه و روستاهای اطراف آن است. این پارچه‌ی دست‌ساز توسط زن‌ها در طرح‌ها و رنگ‌های مختلف بافته می‌شود. در ورزنه می‌توان آن‌ها را به‌صورت رشته‌رشته و به رنگ آبی یافت.

ارگ باستانی قورتان در 12 کیلومتری غربِ ورزنه واقع شده است و از آنجایی که در 90 کیلومتری شرق شهر اصفهان قرار دارد، شما می‌توانید مستقیماً از اصفهان به آن دسترسی داشته باشید. این ارگ در ساحل رود زاینده‌رود قرار دارد و هزار سال است که بلایای طبیعی و جنگ‌های بسیاری را تاب آورده است. دیوارهای بسیار ضخیمی که از آجرهای خشتی گِلی ساخته شده‌اند، از آن یک مجموعه‌ی حفاظت‌شده برای مردم منطقه ساخته است. ضخامت دیوارها بین 3 تا 4 متر متغیر است و ارتفاع 9 متری دارند. مساحت این ارگ به‌اندازه‌ی 40 هزار مترمربع است. این روزها، فقط چهار خانواده در آن زندگی می‌کنند. ارگ دارای چهار مسجد، یک برج کبوتر، یک آب انبار، یک آسیاب و خانه‌های بسیاری‌ست و بوسیله‌ی چهارده برج گرد محافظت می‌شود و شما می‌توانید از دو دروازه وارد آن شوید.

دیدگاه ها

برای ثبت نظر ابتدا باید وارد شوید. ورود