مراسم بزرگداشت مولانا هر ساله با شکوه و عظمت خاصی در شهر قونیه ترکیه برگزار می گردد و علاقه مندان زیادی را از اقصی نقاط دنیا از جمله ایران، به این مراسم می کشاند. امسال نیز تور قونیه بزرگداشت مولانا در اواخر پاییز ۹۶ برگزار می گردد و طرفداران زیادی خصوصا در زمینه شعر و ادب فارسی را گرد هم جمع می کند. تور قونیه بزرگداشت مولانا ۹۶ با برنامه های بسیار ویژه و خاص در تاریخ ۱۹ الی ۲۶ آذر ۹۶ در شهر قونیه ترکیه برگزار می گردد. هر سال در روزاهای قدردانی و بزرگداشت مولانا  مراسمی جالب و زیبا برگزار می شود که به نام مراسم رقص سماع برگزار می شود به همین منظور در سالنی در قونیه ترکیه این رقص در چندین شب متوالی برگزار می شود. در این مراسم برنامه‌های جالبی برگزار می‌شود که در ابتدا اشعار زیبایی از مثنوی به زبان ترکی خوانده می شود. حرکت های موزون از اصلی ترین حرکات رقص سماع است. در ابتدا دست ها روی شانه قرار داشته، پس از چند چرخش، دست ها تدریجاً باز شده و در دو طرف قرار می گیرد.

قونیه در مرکز کشور ترکیه و در شمال استان آنتالیا و جنوب آنکارا قرار دارد. شهر قونیه از گذشته و بخاطر حضور پدر مولانا، یکی از مراکز تدریس علوم دینی بود. بعد از فوت پدر مولانا، خود وی به تدریس علوم دینی در مساجد و مدارس قونیه پرداخت. دیوان کبیر و مثنوی معنوی از آثار شاخص این فقید بزرگ محسوب می گردند. مولانا در سن ۵۹ سالگی در قونیه فوت کرد و مقبره او در آنجا ساخته شد که سالانه علاقه مندان زیادی را بسوی خود می کشاند.

قونیه شهری است قدیمی و تاریخی که در مرکز شهر ترکیه قرار دارد. این شهر در ارتفاع ۳،۳۷۰ فوت (۱،۰۲۷ متر) در حاشیه جنوب غربی فلات مرکزی آناتولی قرار دارد و توسط یک دشت باریک احاطه شده است. این منطقه توسط غرب Bozkır کوه پشتیبانی می‌شود و توسط لبه‌های داخلی محدوده‌های مرکزی کوه‌های توروس دور جنوب قرار دارد. قونیه یکی از قدیمی‌ترین مراکز شهری در جهان است. کاوش در وسط شهر نشان می‌دهد که قدمت تاریخی حداقل از هزاره سوم تاکنون است. براساس یک افسانه  از سیل بزرگ، قونیه شهری است که پس از غرق شدن بود که بشریت را نابود کرد. پس از فروپاشی امپراطوری هیتی، فریگایی ها در آنجا مستقر شدند. این پادشاهی به تدریج از قرن سیزدهم به دست آمد و به یک شهر خودگردان تبدیل شد و به زبان یونانی، آموزش و پرورش و فرهنگ عمدتاً یونانی بود. با این حال، برخی از شهروندان، فرهنگ فریگایی خود را حفظ کردند، و احتمالاً در میان آنها بود که جامعهٔ یهودی در مخالفت با سنت پل، رسول، در اولین بازدید خود، در ۴۷ یا ۴۸ سنت، مخالفت کرد. او در ۵۰ و ۵۳ سالگی بازگشت. آیکونیوم که در ۲۵ استانبول استان گالاتا گنجانده شده بود، به عنوان یک کلنی توسط امپراتور هادیان در ۱۳۰ سالگی به سر می‌برد و در حدود ۳۷۲ استان پایتخت لیکونیا بود.

قونیه واقع در نزدیکی مرز، آیکونیوم به تهاجم اعراب از قرن هفتم تا قرن ۹ ادامه داشت. این در سال ۱۰۷۲ یا ۱۰۸۱ از امپراتوری بیزانس توسط تورکشهای سلجوقی در ۱۰۷۲ یا ۱۰۸۱ گرفته شد و به زودی پایتخت سلطانات سلجوقی رم شد که به نام Konya تغییر نام داد و آن را به بزرگترین رونق خود تحت حکومت خود رسید و یکی از درخشان‌ترین شهرستان‌ها در جهان بود. حاکمان روشنگر آن سازندگان و هنرمندان بزرگ و هنرمندان بودند که شهر را با ساختمان‌های بسیاری، از جمله برخی از بهترین نمونه‌های موجود در هنر سلجوقی، تأمین می‌کردند که در حال حاضر به عنوان موزه استفاده می‌شود، این شامل İnce Minare (ساخته شده ۱۲۵۸)، یک کالج الهیات سابق مسکن موزه Seljuq؛ کاراتای مدرس (۱۲۵۱)، مدرسه دینی سنتی که در حال حاضر موزه سرامیک است، تزئین شده است.

 سیسیلی مدرس (۱۲۴۲)، که اکنون شامل موزه عتیقه‌های سلجوق و عثمانی است. کاخ سلطنتی بر روی تپه آکروپولیس ایستاده است. در نزدیکی مسجد و آرامگاه سلطان العالدین کای کباد I، دعوت شده از سوی صوفیان مسلمان، رمیه در کنی مستقر شده و سپس حکم عرفانی مولوییه (ملوئییه) را که در غرب شناخته می‌شود، به عنوان “گردن درویش “.” تک “(” صومعه “) رمیه که شامل تعدادی از ساختمان‌ها و آرامگاه خود است، در جنوب مرکز شهر واقع شده است؛ از سال ۱۹۱۷ از آن به عنوان یک موزه اسلامی استفاده شده است.

پس از فروپاشی سلجوقی‌ها، قونیه توسط مغولان ایلخانی و بعدها توسط حکومت ترکمن کرامان حکمرانی شد تا زمانی که در ۱۴۶۷ به امپراتوری عثمانی پیوست. در طول دوران عثمانی شهر، پس از ۱۸۹۶ احیا شد که از طریق ایجاد یک خط آهن بین استانبول و بغداد که از طریق قونیه عبور می‌کند. بهبود آبیاری دشت چاراشامبا منجر به افزایش بهره وری کشاورزی شد.شهر معاصر تا سال ۱۹۲۳، کنیا مهمترین شهر آناتولی مرکزی بود و آنکارا را از بین برد. بخش جنوب غربی شهر دوباره طراحی شده است و یک خیابان وسیع از طریق حومه‌های غربی به ایستگاه راه آهن منتهی می‌شود، اما شهر قدیمی هنوز به شرق اکروپلیس زنده ماند. صنایع کنونی شامل گیاه چغندر قند، کارخانه‌های آرد و کارخانه‌های فرش است. ذخایر بوکسیت توسط یک مجتمع تولید آلومینیوم تأسیس شده در اوایل دهه ۱۹۷۰ استفاده شد. شهر با هواپیما با آنکارا و جاده با مراکز اصلی شهر ترکیه ارتباط دارد.

قونیه قلب تریکه است که جمعیت یک میلیون نفره، در وسط دشت وحشی آناتولی، در اطراف پرشیای باز و بی انتها قرار گرفته است. جلال الدین محمد بالغی نیز به عنوان جلال ادوین محمد رومی شناخته می‌شود و مشهور به مولانا شناخته می‌شود که در تاریخ ۳۰ سپتامبر ۱۲۰۷ میلادی در بلخ (سپس یک شهر خراسان خراسان در ایران، که اکنون بخشی از افغانستان است) متولد شد. نام او به معنای واقعی کلمه به معنای اعلیحضرت دین، جلال به معنای عظمت است و دین به معنی دین است. رمی یک نام توصیفی است که به معنای “رومی” است؛ زیرا او بیشتر زندگی خود را در ناحیه‌ای به نام روم زندگی می‌کرد، زیرا آن زمان توسط امپراتوری روم شرقی شرقی حکومت می‌کرد. آثار مولانا در فارسی هستند، بنابراین او بخشی از فرهنگ فارسی است.

پدر بها الدین یکی از معروف‌ترین دانشمندان مذهبی بود. که تحت حمایت رومی تحصیلات ابتدایی خود را از سید برهان الدین دریافت کرد. هنگامی که سن او حدود ۱۸ سال بود، برای جلوگیری از حمله به مغول‌ها، خانواده به ایران، عراق و سوریه به سمت غرب رفتند، با نویسندگان معروف و عرفای معروف، مانند شاعر منتقد عطار، که بهترین متن روحانی را در زبان فارسی نوشت.

او تا تحصیلاتش تا ۴۰ سالگی ادامه داد، هرچند در مرگ پدرش، او را به عنوان استاد مدررسی معروف در کنی در حدود ۲۴ ساله به پایان رساند. او ابتدا آموزش عرفانی خود را در دست سید برهان الدین دریافت کرد و بعد از آن شمس تبریزی آموزش دیده بود. او به خاطر بینش عرفانی، دانش دینی و شعر فارسی مشهور شد. او تعداد زیادی از شاگردانش را در مدرسه خود آموزش داد و همچنین خود را به عنوان دستورالعمل مولوی دراویش در تاسوفوف (صوفیان) تأسیس کرد و مراسم رقص طنزآمیزی را که در آن امروز “دیرشهای سرگردان” شناخته شده است، تأسیس کرد. او در سال ۱۲۷۳ میلادی در قونیه (در حال حاضر ترکیه) جان سالم به در برد، که بعدها به مقامی مقدس برای رقص درویش سفارشات مولانا تبدیل شد. به عنوان یک متفکر نبوغ، یک محقق درخشان و یک ستون از اسلام، او در جایگاه پدرش قرار گرفت تا زمانی که دوست و معلم معنوی شام تبرئه در زندگی او ظاهر شد.