شهر مشهد از جمله جاذبه‌های گردشگری و سیاحتی می باشد که هر ساله پذیرای توریست‌ها و زائران زیادی است که توسط تورهای هوایی مشهد و یا زمینی به این شهر سفر می کنند این شهر علاوه بر این دارای شهرستان‌ها و مناطق دیدنی بسیاری است که یکی از این یکی از این مناطق جالب توجه و جاذبه مهم مشهد پارک ملی تندوره یا چهلمیر است که منطقه‌ای حفاظت شده بوده و بسیار مورد توجه مردم بومی و سایرین است و جزء تفرجگاه‌های مردم قوچان ودرگز می باشد .

این پارک ملی در شمال شرق ایران و در نزدیکی ترکمنستان واقع شده است که بهترین زیستگاه جانوران وحشی به ویژه قوچ و میش اوریال می باشد . این پارک فاقد رودخانه های مهم است و بخش بزرگی از آب منطقه توسط چشمه‌ها تامین می شود . این منطقه دارای آب و هوای سرد و کوهستانی است که معمولا هر ساله ۴ ما ه از سال پوشیده از برف می‌باشد از سوی دیگر از چشمه‌های این منطقه تنها چشمه چهل میر و چرلاق به طور نسبی آبدهی بیشتری دارند.

در این منطقه باز مانده‌های سکونت در دوران‌های گذشته به چشم می خورد که می توان به آثار باقی مانده از دژی قدیمی به نام قلعه رجبه اشاره نمود .این پارک ملی به دلیل ذخایر طبیعی و حیاتی و  گونه های جانوری بسیار مهمی که دارد از اهمیت بسیاری برخوردار است .

  دلیل اصلی حفاظت از این منطقه حیات وحش بسیار غنی آن می باشد که از ۷ گونه گربه‌سان ایران ۵ گونه یعنی پلنگ ایرانی، گربه جنگلی، گربه دشتی، گربه پالاس و سیاه‌گوش اوراسیا در این منطقه زندگی می‌کنند مهمترین گونه این پارک پلنگ ایرانی است ، که از۱۳۴ قلاده پلنگ در سال ۱۳۷۰ تنها ۶۰ قلاده از آن در سال ۱۳۸۷ برآورد شده است که طعمه اصلی آن کل و بز است .

از دیگر علف خواران پارک گراز یا خوک وحشی اوراسیا است که تعداد زیادی از آن در مناطق مختلف به ویژه در شمال پارک زیست دارند .گرگ‌ها هم به صورت منفرد و یا دسته های ۲ تا ۵ قلاده ای در محدوده روستاهای مشرف اطراف و در قسمت های کم ارتفاع پارک دیده می شوند .گونه پرندگان پارک ملی تندوره بسیار متنوع و غنی است ، این پرندگان بیشتر در نواحی حاشیه ای پارک و داخل دره‌ها  و نزدیک چشمه سارها می توان یافت که شامل کرکس ، عقاب شاهی ، عقاب طلایی ،هدهد ، سنگ چشم دم سرخ و… میشود .خزندگان این پارک  شامل ۹ گونه مار غیر سمی، ۴ گونه مار نیمه سمی، ۵ گونه مار سمی، ۶ گونه سوسمار و لاک‌پشت می‌شوند و نیز قرقاول سفید ، هما و کفچه مار و دال از گونه های در حال انقراض این پارک ملی محسوب می شود .

از منظر پوشش گیاهی نیز تنوع این پارک بسیار است که تاکنون ۳۷۳ گونه از ۶۰ تیره‌ی پارک شناسایی شده است  که میتوان به درمنه ، کلاه میر حسن ، گون ، زیره سیاه ، کتان وحشی ، آویشن ، آلبالوی وحشی ، زرشک ، باریجه ، انواع گرامینه و…اشاره کرد که معمولا جزء گیاهان با ارزش دارویی بسیار فوق العاده‌ای هستند .

به طور کلی اگر شما قصد سفر به این پارک ملی که جزء معروف‌ترین زیستگاه های پلنگ ایرانی و منحصر به فرد جغرافیایی که از اعتبار بین‌المللی برخوردار است را دارید ؛ مطلوب‌ترین حالت سفر در نیمه دوم اردیبهشت به بعد طی یک الی چند روز است که باید امکانات اقامت یک الی چند روزه نظیر چادر ، غذا ، وسایل شخصی ، دارو و … را به همراه داشته باشید . این منطقه به دلیل قله های رفیع برای کوهنوری بسیار مناسب می باشد .و پیشنهاد ویژه ما به شما بازدید از دره شمخال و چهلمیر است .