کلیسای جامع سنت باسیل در انتهای ضلع جنوبی میدان سرخ واقع شده و نماد روسیه می‌باشد. این سردرگمی در رنگ‌ها، الگوها و شکل‌ها نقطه اوج سبکی می‌باشد، که در معماری روسیه منحصر به فرد است. در سال ۱۵۵۲ ایوان مخوف قلعه مقاومت تاتارها، کازان را در جنگ وساطت به تصرف خود درآورد. وی دستور ساخت این کلیسای برجسته را داد، و رسماً آن را کلیسای جامع وساطت نامید، تا یادگاری برای این پیروزی باشد. ساخت آن از سال ۱۵۵۵ تا ۱۵۶۱ به طول انجامید و شاهکار معماری روسیه گردید.

کلیسای جامع سنت واسیلی مسکو در یک ضلع میدان سرخ، روبروی «کرملین» و برج «اسپاسکایا» (Spasskaya) قرار گرفته است. این بنا خیلی بزرگ نیست اما ۹ نمازخانه بر روی یک پی را تشکیل می‌دهد.  جسارتی که در فرم و رنگ این کلیسای جامع سنت باسیل می‌بینید در هیچ کجای دنیا مشاهده نمی‌شود.

یکی از سیاستمداران فرانسوی درباره این بنا می‌گوید: «پولک‌های یک ماهی قرمز، پوست براق یک مار، صورتی و لاجوردی گردن یک کبوتر و رنگ‌های متغیر یک آفتاب‌پرست را می‌توان در این کلیسا دید!» وی متعجب بود از «مردانی که برای پرستش خدا به یک جعبه شیرینی می‌روند.»

طراحی قوی و موفق شرقی سنت واسیلی، انعکاسی از دو وجه اروپایی و آسیایی و ریشه‌های تاریخی آن است. چون مسجد «کازان گل شریف» (Kazan Qolsharif mosque) نماد اصلی قلمرو خانی بود که توسط ایوان مخوف تسخیر شد، برخی عناصر این مسجد در ساخت کلیسای جامع به عنوان نمادی از پیروزی استفاده شدند.

هر چند در گنبدهای کلیسا یک بی‌نظمی و هرج و مرج به نظر می‌رسد اما یک تقارن و سمبلیسم نیز در آن وجود دارد. ۸ نمازخانه گنبدی بنا، نمادی از ۸ حمله به کازان هستند: ۴ هشت ضلعی بزرگ و ۴ مربع کوچک. در مرکز نیز یک منار هرمی با یک گنبد طلایی کوچک وجود دارد. نمازخانه نهم که در ضلع شرقی در سال ۱۵۸۸ برای مقبره سنت واسیلی ساخته شد، به نوعی تقارن طراحی را به بهم می‌زند. این نمازخانه را می‌توان با گنبد سبز-طلایی و هرم‌های کوچک طلایی رویش از بیرون تشخیص داد.

فضای داخلی، یک هزارتو از گالری‌های پیچ در پیچ است که از نمازخانه‌ای به نمازخانه دیگر و طبقه‌ای به طبقه دیگر به وسیله پلکان‌های باریک و طاق‌های کوتاه به هم متصل می‌شوند. دیوارها با طرح‌های گل‌دار و هندسی تزئین شده‌اند.