مالزی

تاریخچه کشور :

در قرن ۱۶ پرتغال اولین مستعمره اروپایی را در جنوب شرقی آسیا با شکست دادن ملاکا سلطان به وجود آورد. پس از آن پرتغال مالاکا را به هلند باخت. بریتانیایی‌ها هم اولین مستعمره خود را در شبه‌جزیره مالایی در پنانگ در سال ۱۷۸۶ تاسیس کردند. در نهایت با امضای پیمان انگلیس و هلند در سال ۱۸۲۴ میلادی، این منطقه به حوزه‌های تحت نفوذ هلند و بریتانیا تقسیم شد. با این توافق، هلند به صرف نظر کردن از مالاکا راضی شد و در عوض، بریتانیا همه مستعمرات خود در سوماترا را به هلند واگذار کرد. مرزی که جهان مالایی را به دو حوزه هلندی و بریتانیایی تقسیم می‌کرد، تقریبا همانی است که اکنون مرز بین مالزی و اندونزی است.جنگ جهانی دوم برای فرماندهی بریتانیایی مالایا فاجعه‌بار بود. ژاپنی‌ها هر دو سواحل شبه‌جزیره مالایا را جاروب کردند. با وجود مبارزه شدید، به خاطر جابه‌جا شدن بسیاری از نظامی‌های بریتانیا برای مبارزه با آلمانی‌ها در اروپا، کسانی که در مالایا باقی مانده بودند نمی‌توانستند به سادگی با حمله ژاپنی‌ها مقابله کنند.
پس از جنگ جهانی دوم، یک مستعمره واحد بریتانیایی با نام اتحادیه مالایا به وجود آمد. سنگاپور به شکل یک مستعمره جدا درآمد. مخالفت‌های گسترده با اتحادیه مالایا موجب شد که بریتانیا در موقعیت خود تجدیدنظر کند و در سال ۱۹۴۸ میلادی اتحادیه مالایا با فدراسیون مالایا جایگزین شد. در بورنئو، White Rajas در سال ۱۹۴۶ ساراواک را به ملکه بریتانیا واگذار کرد و آن را به یک مستعمره برای پادشاهی متحد (United Kingdom) تبدیل کرد.
مالایا در سال ۱۹۵۷ از بریتانیا مستقل شد. شش سال بعد، مالزی در ۱۶ سپتامبر ۱۹۶۳ از طریق ادغام مالزی و سنگاپور و همچنین ایالت‌های شرقی مالزی صباح ( که بعدها بورنئوی شمالی شناخته شد) و ساراواک در سواحل شمالی جزیره بورنئو تشکیل شد، در حالی که برونئی تصمیم گرفت که به آن نپیوندد. سال‌های اول تاریخ کشور، با مقابله اندونزی و ادعای فیلیپین روی صباح خدشه‌دار شد. سنگاپور پس از چند شورش نژادی خونین در ۹ آگوست ۱۹۶۵ از فدراسیون اخراج شد و به یک کشور جدا تبدیل شد.

اقتصاد :

مالزی یکی از ۱۳ کشور مشخص شده توسط کمیسیون رشد و توسعه در گزارش سال ۲۰۰۸ است که رشد متوسط آن برای ۲۵ سال یا بیش‌تر ۷ درصد بوده است. مالزی رشد اقتصادی فراگیری داشته است و در ریشه‌کن کردن فقر تقریبا موفق بوده است.
اقتصاد مالزی بعد از اندونزی، تایلند و فیلیپین چهارمین اقتصاد بزرگ در جنوب شرقی آسیا است و سی و پنجمین در جهان است. این کشور همچنین پس از سنگاپور و برونئی در آسیای شرقی از چهت تولید ناخالص ملی در مقادیر سرانه بالاترین مقدار را داراست.

پوشش گیاهی :

پوشش مالزی عمدتا شامل جنگل‌ها، کوهپایه‌ها، جنگل‌های کوهستانی، باتلاق، جزر و مد، آب شیرین و جنگل زغال سنگ نارس است.
انواع گیاهانی آوندی به هزارها و گونه‌های درختان به بیش از ۲۰۰۰ می‌رسد. برخی از دیدنی‌ترین گیاهان در مالزی یافت می‌شوند.در میان آن‌ها بزرگترین گل شناخته شده، گل هیولا انگلی، که تقریبا سه پا قطر دارد وجود دارد. مالزی همچنین خانه بسیاری از انواع گیاهان گوشتخوار است. در کمتر از نیمی از یک جریب، ممکن است بتوان صد گونه متحلف از درختان، درختچه‌ها خزندگان و گیاهان غیرانگلی که روی گیاهان دیگر رشد کرده و از جو تغذیه می‌کنند پیدا کرد. بسیاری از جنگل‌ها توسط مردم بومی برای کشت نابود شده‌اند.

موقعیت جغرافیایی :

کشور مالزی به شبه جزیره مالزی که نقطه جنوبی از اوراسیا را پوشش می‌دهد و مالزی بورنئو (شرق مالزی) که در جزیره بورنئو است تقسیم می‌شود. مالزی در بخش شبه‌جزیره با تایلند و در جزیره بورنئو با اندونزی و برونئی همسایه است. مساحت این کشور ۳۲۹۸۴۷ کیلومتر مربع است.
دشت‌های ساحلی در آن ( که در برخی مناطق نسبتا عریض هستند) تا تپه‌ها و کوه‌ها کشیده شده و همه توسط جنگل‌های بارانی پوشیده شده‌اند.
در سراسر کشور ارتفاع متوسط بین ۳۵۰۰ تا ۶۰۰۰ پا است، به استثنای بالاترین نقطه مالزی، کوه کینابالو در ایالت صباح که ارتفاع ۱۲۴۵۱ پایی (۴۱۰۰ متر) دارد.
پایین‌ترین نقطه کشور در دریای چین جنوبی در ارتفاع ۰ متری است. در خارج از خط ساحلی مالزی صدها جزیره بسیار کوچک قرار دارد.
در امتداد شبه‌جزیره، غارهای متعدد سنگ آهکی وجود دارد که غار Mulu بزرگترین در دنیا است.
بیش از دوجین رودخانه از کوه‌ها جریان دارند که مهم‌ترین آن‌ها پاهانگ، راجانگ و سوگوت هستند.
تنها دو دریاچه طبیعی در داخل مرزهای مالزی وجود دارد: دریاچه برا و تاسیک. دریاچه کنیر دریاچه مصنوعی است که در سال ۱۹۸۵ تولید شده و گفته می‌شود بزرگترین دریاچه مصنوعی جهان است (مساحت ۲۶۰ کیلومتر مربع).

ویژگی های اقلیمی و آب و هوایی :

مالزی آب و هوایی استوایی دارد. در ناحیه شمال شرقی موسمی (اکتبر تا فوریه)، بورنئو طوفانی و در سواحل شرقی بارانی است که اغلب موجب جاری شدن سیل می‌شود، در حالی که سواحل غربی ( به ویژه لنکاوی و پنانگ) بی‌صدمه باقی می‌مانند. آب و هوای موسمی در جنوب غربی الگوی وارونه دارد (از آوریل تا اکتبر). بخش‌های جنوبی شبه‌جزیره مالزی، از جمله ناحیه همیشه خیس کوالالامپور، در جریان هر دو آب و هوا قرار دارند اما حتی در طول فصول بارانی، اغلب باران ها بسیار شدید و کوتاه است.
مالزی نزدیک به خط استواست. بنابراین آب و هوای گرم تضمین شده است. دما به طور کلی از ۳۲ درجه در ظهر به حدود ۲۶ درجه در نیمه‌شب می‌رسد. اما مانند اغلب کشورهای جنوب شرقی آسیا، روزهای درخشان و آفتابی در فصل موسمی که از نوامبر تا فوریه هر سال است، پایان میابند و دمای هوا در شب در روزهای بارانی به ۲۳ درجه می‌رسد.
دما در نقاط با ارتفاع بیش‌تر پایین‌تر است. برای نمونه دمای هوا در ارتفاعات گنتینگ، ارتفاعات کمرون و تپه فریزر بین ۱۷ درجه در شب و ۲۵ درجه در روز متغیر است. کوه کینابالو دمایی زیر ۱۰ درجه دارد.

جاذبه‌های سفر به مالزی :

مالزی کشور سواحل دیدنی و لذت‌بخش است. این کشور ترکیبی از فرهنگ‌های آسیایی با تاثیرات زیادی از چین، هند و بقیه آسیای مرکزی است. هر جا که نگاه کنید می‌توانید اثراتی از این فرهنگ‌ها را مشاهده کنید. کوالالامپور یکی از شهرهای بزرگ دنیا است و هر چیزی که انتظار دارید در یک پایتخت افسانه‌ای ببینید و تجربه کنید را دارد. این کشور بهترین مکان برای دیدن حیوانات باورنکردنی مانند اورانگوتان‌ها در حیات وحش است. برای خیلی‌ها غذا یکی از مهم‌ترین معیارهای سفر است و سفر به مالزی بهترین فرصت برای افراط در بهترین غذاهای محلی و خوشمزه است.